Imaxinade dous buracos negros cunha masa comprendida entre 29 e 36 veces a do Sol fusionándose a unha distancia de 1.300 millóns de anos luz do noso planeta. Nese momento o equivalente a tres masas solares convírtese en enerxía nunha fracción de segundo. A desaparición case instantánea desa enorme cantidade de masa provoca unha perturbación no espazo-tempo que viaxa polo Universo en tódalas direccións. Pois ben, esa perturbación captouse o pasado 14 de setembro na Terra, en dous detectores, un operado polo Caltech e outro polo MIT, separados por unha distancia de 3000 km, dentro do experimento LIGO. Antes de continuar, recordarvos que no espazo, máis lonxe significa máis antigo. Acabamos, pois, de recibir o sinal dun suceso que tivo lugar hai 1.300 m.a. Digamos que se se tratase de son acabariamos de escoitar o estoupido producido pola colisión de dous buracos negros. Pero o que acabamos de captar son nin máis nin menos que as ondas gravitacionais que Einstein prediciu na súa Teoría da Relatividade Xeral.
Para os astrofísicos e para todos nós é como ter un sentido máis para explorar o Universo. Ata agora só podiamos investigar aqueles lugares do Universo que nos enviaban fotóns, de todo tipo, dende raios gamma a ondas de radio. Todo aquilo que non emitía fotóns era invisible para nós. Se agora somos capaces de detectar ondas gravitacionais, poderemos por fin investigar a materia escura?
Confirmación do descubrimento das ondas gravitacionais
Ningún comentario:
Publicar un comentario